พระราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้ารุจาวรฉวี ประสูติเมื่อวันพุธที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2417[1] เป็นพระราชโอรสในกรมพระราชวังบวรวิไชยชาญ ที่ประสูติแต่จอมมารดาสมบุญ ธิดาพระยาภักดีภูบาล[2]

พระองค์เจ้ารุจาวรฉวีทรงรับราชการตอนปลายแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงมีความรู้ทางช่างจากวังหน้ามาก่อน จึงได้รับโปรดเกล้าฯ ให้เป็นผู้ช่วยเจ้ากรมวังนอก ทรงบังคับบัญชาทหารรักษาวัง และกำกับพนักงานยิงปืนบอกเวลา ต่อมาเมื่อมีการโอนย้ายกรมช่างสิบหมู่มาสังกัดกรมวังนอก พระองค์จึงได้เปลี่ยนมาทรงงานช่างที่ถนัด จนสิ้นรัชกาลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว[3]

พระราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้ารุจาวรฉวี สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 8 เมื่อพ.ศ. 2478 พระชันษา 61 ปี[1]

พระราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้ารุจาวรฉวี ทรงเป็นต้นราชสกุลรุจจวิชัย[4] เสกสมรสกับหม่อมน้อม รุจจวิชัย ณ อยุธยา มีพระโอรสและพระธิดา 2 พระองค์

• หม่อมเจ้าหญิงฉวีวงศ์ รุจจวิชัย (ประสูติ พ.ศ.2448) ทรงลาออกจากฐานันดรศักดิ์แห่งราชวงศ์เพื่อทำการสมรสกับสามัญชน
• หม่อมเจ้าพงศ์รุจา รุจจวิชัย[5] (ประสูติเมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ.2448 สิ้นชีพิตักษัยเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ.2516) ทรงเสกสมรส 2 ครั้ง ในครั้งแรกสมรสกับหม่อมสมศรี รุจจวิชัย ณ อยุธยา และครั้งที่สองสมรสกับหม่อมนิลุบล รุจจวิชัย ณ อยุธยา ทรงมีโอรสและธิดา ดังนี้
  • หม่อมราชวงศ์ชาญชัย รุจจวิชัย
  • หม่อมราชวงศ์ไวยวุฒิ รุจจวิชัย
  • หม่อมราชวงศ์ชุติชนิศ รุจจวิชัย
  • หม่อมราชวงศ์อิศเรศ รุจจวิชัย
  • หม่อมราชวงศ์เชษฐชัย รุจจวิชัย
  • หม่อมราชวงศ์รมัยฤทธิ์ รุจจวิชัย
  • หม่อมราชวงศ์หญิงมิสกมาน รุจจวิชัย
  • หม่อมราชวงศ์หญิงภุมวารวดี รุจจวิชัย
  • หม่อมราชวงศ์อัจฉรีย์ชัย รุจจวิชัย
  • หม่อมราชวงศ์หญิงปรไมศวรรย์ รุจจวิชัย